DZo nu en dan krijg ik de vraag of ik meer wil schrijven over Dungeons & Dragons. Jullie zien het immers vaak terugkomen in mijn dagboekjes omdat ik het tweemaal per week speel. Al eerder schreef ik een BLOGPOST over D&D, maar het leek me goed om eens dieper in te gaan op het opzetten van een karakter.
Nu moet ik er wel even bij zeggen dat ik – hoewel ik al zo’n acht jaar speel – wel meestal met dezelfde groep speel en wij allerlei ‘huisregels’ hebben. Onze Dungeon Master vindt het vaak prima als wij onze personages net iets anders willen dan volgens de regels kan. En dat vind ik juist zo mooi aan het spel; the book is a guideline. Niet voor iedere groep, want sommige groepen spelen precies volgens de regels.
Ook is het een beetje afhankelijk van welke editie je speelt. Zelf heb ik wat ervaring met 4.0 (overslaan!) en vooral met 3.5 en een beetje met Pathfinder (een alternatief op D&D). Elke editie heeft zo zijn voor- en nadelen en mogelijkheden.
Mijn personages
Ik heb een aantal personages mogen bedenken de afgelopen acht jaar. Sommigen heb ik maar heel kort gespeeld, anderen heb ik al jaren onder mijn vleugel. Ik wil ze even kort allemaal toelichten en wat over ze vertellen voordat ik tips ga geven om zelf een karakter op te zetten.
Het begon allemaal met Mani voor mij, toen ik begon met spelen. We speelden op school en versie 4.0. Dit was mijn kennismaking met D&D en ik vond het glorieus. Mani was een wizard high elf die was afgestoten door zijn volk, was kleermaker en homoseksueel. Dit is ook het enige mannelijke personage dat ik speelde. Mani veranderde al snel in een soort plantwezen door een magische hoed, maar dit kwam zijn karakter eigenlijk wel ten goede. Heel lang speelde ik hem niet, maar ik maakte wel graag fanart van hem én ik heb ooit een cosplay gemaakt. Dit was het eerste costuum wat ik volledig zelf maakte en ik was ontzettend trots. Mani werd uiteindelijk opgegeten door een draak tijdens de laatste sessie.
Daarna speelde ik Monica, in onze D&D/Assassins Creed RPG die mijn man begon. We hebben daar alle classes omgegooid om beter aan te sluiten bij het spel en pas later gebruikte we de classes volgens het boek (toen we meer spelers kregen). Hierdoor verliep niet alles even soepel maar het was echt heerlijk om deze Ierse gifmengster te spelen. Ze was een apothekersdochter en werd uiteindelijk de vrouw van de bad guy. Ze was een mix tussen een zelfgemaakte poisoner class en een monk. Daar ontstond mijn liefde voor close combat, want Monica was een beest met haar Owl Bear Hands. Monca legde helaas het lootje tijdens een sessie waarbij de helft van de spelers afwezig was en een teamgenoot een 1 rolde.
Ook van Monica maakte ik veel fanart, een graphic novel én schreef ik zo’n beetje een heel boek over haar jeugdjaren. Misschien herschrijf ik die ooit nog wel eens!
Oke, Monica was dus dood, maar de campain (zoals een verhaal heet) was nog niet voorbij. Dus maakte ik Elena, een danseres met vlijmscherpe waaiers als wapen. Ik bouwde haar zo dat ze op dexterity kon aanvallen en schade doen en tja.. Dat werkte best goed! Echt lang speelde ik haar echter niet, dus ik heb haar nooit volledig kunnen uitwerken. Ze was een swashbuckler, trouwens.
Daarna liep dit verhaal af en zijn we begonnen met een zombie RPG, waar ik Maya Bijvoet speelde. Maya was een beetje gek en jong en had een pijl en boog. Ik miste het close combat gedeelte wel. Lang speelde ik niet met haar, maar ik heb dit personage wel in de ijskast gezet. Ik zal straks schrijven waarom.
Dat avontuur stopte abrupt en een van onze groepsleden opperde dat zij wel eens DM wilde zijn. We zouden Pathfinder gaan spelen met een voorbedacht verhaal. Oh jee. We hadden tot nu toe altijd een zelfbedacht verhaal in een zelfbedachte wereld.
Voor dit verhaal maakte ik Pyra. Pyra was een half-elf sorcerer/fire-elemental. Ze deed alles met vuur, had haren die bijna leken te vlammen en een enorme zeis. Het was leuk om een jonge elf te spelen, maar het verhaal kwam niet echt tot leven. We hebben het denk ik een jaartje gespeeld?
Daarna nam Rob het stokje weer over en begonnen we met deze groep het volgende lange verhaal. We zijn ondertussen vier jaar verder en spelen het nog steeds. Ik speel daar Gabriel, een paladin engel (homebrew) en dat is fantastisch. Ik heb echt insane veel Gabe fanart liggen. Ik vind het heerlijk om haar te spelen en haar te laten groeien van naieve engel tot een badass strijdster.
Voor Gabe had ik ook een hele background geschreven, maar gaandeweg klopte dat gewoon niet. Ik zal straks de background nog even toelichten.
IK KREEG ZELFS FANART! 
Maar dat is dus niet alles, want een tijd terug zijn we een tweede groep begonnen. We begonnen daar met een revival van de zombie RPG, waarbij ik wederom Maya pakte. Het was leuk om haar te spelen, omdat ze impulsief en driftig was, veel met social media deed (en zo heel veel informatie wist binnen te harken) en omdat ik haar echt had gebouwd op de survival skill. Dat was tof. Toch was het niet gegund dat dit verhaal een lang leven zou hebben. Het personage neem ik echter mee. Maya is de hoofdpersoon van het vervolg op Supernerd en haar nicht is de hoofdpersoon in boek één. Zo… Mooie lekkermaker! Ik wilde haar personage zo graag verder uitdiepen en gebruiken. Maya was in de zombie RPG namelijk een meisje dat voor gek werd verklaard omdat ze had voorzien dat de zombies zouden komen en allemaal waanideeen had. Dit bleek allemaal waar te zijn. Dit gegeven past perfect in de wereld van Supernerd.. Dus tja.. Jullie zien het hopelijk vanzelf!
Daarna begonnen we dus een nieuw verhaal, was zich in dezelfde wereld als bij de andere groep afspeelt, maar in een andere tijd. Ik speel daar Síf, een viking geinspireerde fighter. Ik heb afgewacht wat de rest wilde en mijn personage daar op aangepast. Ik wilde niet perse de leider worden, maar het bleek toch een beetje nodig. Síf is een strijder, een plunderaar, een versierder (ook al heeft ze amper charisma) en verloor na een paar sessies een van haar ogen door een pijl. Normaal zou je dit laten healen, maar ik vond dit passen, dus liet ik het zo. Het is heerlijk om deze dame – voor zover je het zo kunt noemen – te spelen omdat ze echt geen schaamte heeft. Van Síf maakte ik fanart én schreef ik samen met Annabel (die haar halfzus speelt) een fanfic, om onze personages beter tot hun recht te laten komen.
Ik heb dus heel wat personages gespeeld en als je nu nog steeds aan het lezen bent, ben ik trots op je! Ik heb tussen de regels door al heel wat tips gegeven, maar die zet ik zo nog op een rijtje. Je kunt in ieder geval concluderen dat ik hou van personages die krachtig en charismatisch zijn. Ik speel graag dichtbij het gevaar en kies zelden iets met magie.
Hoe maak je nu zelf een karakter?
In principe is het bouwen van een personage niet anders dan de stappen volgen van het boek. Je geeft ze skills, vermogens, hp, bepaald hoe sterk ze zijn, hoe oud.. Wat hun uiterlijk is en dat soort dingen. Dat is allemaal niet zo moeilijk en al helemaal niet als je al een beetje weet waar je naar toe wilt werken of waar je personage goed in gaat zijn. Als je weet welke skills goed passen bij een fighter is dat ideaal, evenals wanneer je weet dat een rogue beter veel skillpoints kan stoppen in hide en open lock. Het werkt dus om al een plan te hebben. Zo heb ik Maya compleet gebouwd op survival, waardoor zij op het eerste level al met een grote bonus hierin begon. Gabriel vecht op kracht en charisma, dus daar zitten de meeste punten in. Kies met een doel in je achtergrond en bedenk van te voren al een beetje wat je wilt. Het kan helpen om een background te schrijven; een achtergrond van je personage. Dit kan een stukje van hun jeugd zijn, maar ook gewoon een lijstje met dingen die ze tof vinden.
Je merkt dat ik graag over mijn personages schrijf. Deels om ze uit te diepen, maar deels ook omdat ik weet dat het D&D verhaal slechts een deel van hun leven is. Het helpt me om de personages tot leven te wekken, maar het zijn ook ideale hoofdpersonages omdat ik ze zo goed ken! Als je beter wil worden als schrijver, raad ik zeker aan om rollenspellen met je personage te gaan spelen.
Toch is het belangrijk je niet helemaal vast te bijten in je background. Voor Gabe schreef ik een heel uitgebreide, maar toen we hem een maand geleden lazen was meer dan de helft niet meer relevant. Wat ik had bedacht bleek helemaal niet bij haar te passen toen we eenmaal gingen spelen. Je bepaald deels hoe een personage zich ontwikkeld, maar het spel, je medespelers en Dungeons Master hebben daar natuurlijk ook enige invloed op.
Zelf hou ik er van als de DM ruimte overlaat om iets extra’s toe te voegen. Zo moest ik Gabe’s ras ombouwen omdat de DM het te sterk vond (angel is in 3.5 geen playerrace) en dat was in overleg prima te doen. Ik mocht een aantal zaken houden, moest bij wat zaken een keuze maken en weer wat dingen werden weggestreept (maar kon ik later verdienen). Ook kwam ik op een gegeven moment op een level waarbij de paladin een rijdier krijgt. Gabe kan vliegen, dus dat was mega overbodig; we hebben toen wat anders bedacht.
Síf is een multiclass karakter en is naast fighter ook een sorcerer. Echt een enorm doel had dit niet. Het leek me vooral ziek grappig om haar ‘blessed by the gods’ te laten zijn. De DM liet me dat level sorcerer nemen puur voor de twee spreuken die ik wilde, zonder dat ik verdere voordelen kreeg. Prima. Ik wilde gewoon af en toe met bliksem kunnen gooien. Stoere viking.
Class, multiclass.. Rassen.. Er zijn zo ontzettend veel keuzes die je als speler krijgt. Ik raad beginnende spelers aan te beginnen met het basisboek en nog niet daarbuiten te kijken. Als je het spel moeilijk vind, is het ook niet heel gemakkelijk te beginnen met een magisch karakter. Veel classes hebben toch een vorm van magie (paladin, monk, ranger) zonder dat ze daar enkel van afhankelijk zijn. Een wizard/sorcerer is dan ook weer makkelijker dan een bard of druid, die heel veel bijzaken hebben. Maar probeer het vooral als je denkt dat je het aankunt.
Een fighter is misschien wel het makkelijkst qua class om mee te beginnen; weinig poespas en vooral veel feats waardoor je sterk begint. Maar daar blijft het natuurlijk bij en tja.. Hoe ga je je dan verder ontwikkelen? Een fighter staat vrijwel altijd in de voorlinie en dat is lastig voor magiegebruikers. Kies iets waar je je prettig bij voelt. Je gaat je namelijk inleven in een personage en als jij iedereen wil kapotslaan met je vuisten, is het niet zo handig om een wizard te spelen die vooral op afstand magie gooit. Gaandeweg zul je merken dat je voorkeuren begint te ontwikkelen voor bepaalde rassen en classes en dat is alleen maar leuk!
Oke. Wij spelen dus langdurige verhalen en daarom ben ik enorm gehecht geraakt aan mijn personages. Ik kan er moeilijk afscheid van nemen en daarom gebruik ik ze graag in mijn verhalen of tekeningen. Maya gaan jullie zeker terugzien!
Fanart en fanfiction kunnen enorm helpen om je karakter uit te diepen en meer persoonlijkheid mee te geven. Ik ben altijd in mijn boekje aan het tekenen tijdens het spel en dat vind ik heerlijk. Het schrijven helpt mij niet alleen om de karakters te laten ontwikkelen, het maakt het ook heel veel makkelijker omdat ik de personages dan sneller door en door ken.
Mocht je vragen hebben of tips nodig hebben om een karakter op te zetten, of je karakter willen delen: laat dan een reactie achter!
Mocht je zelf ook eens willen spelen, maar heb je geen idee waar te beginnen? Dan is een bezoekje aan YALFest misschien een goed idee.
Alles wat je maar voor D&D nodig hebt scoor je bij Dungeons and Dice.
Wat een ontzettend gave post om te lezen zeg. Ik wist namelijk niet dat je zo veel karakters al hebt gespeeld (al had ik het stiekem natuurlijk wel kunnen weten) 😉
Mijn karakter (zoals jij weet) heet Aleal. Ze is een elf druid die ontzettend jong is voor een elf (30 jaar). Ze is nogal naïef en moet nog veel dingen ontdekken van de wereld. Dat maakt haar heel nieuwsgierig en open voor andere mensen/dieren/ervaringen. Ook is ze nogal snel onder de indruk omdat ze nooit veel buiten haar dorp is geweest. Ondanks dat ze een elf is, is ze niet hooghartig. Ze helpt anderen graag en wilt altijd de dingen goed doen (ook al is het soms niet de slimste keuze). Onlangs is ze een draak tegengekomen in een van onze sessies en ze was helemaal onder de indruk. Veel van de andere karakters bleven op de achtergrond, maar Alea probeerde de draak te laten weten hoe mooi ze die vond en zag er weinig gevaar in.
Alea is klein, slank gebouwd en heeft een adder als dier. Verder heeft ze lang wit haar en bruine/gouden ogen. Omdat ze een druid is (en een hoger level) heeft ze als skill ‘A thousand faces’ waardoor ze eigenlijk haar uiterlijk kan veranderen als ze dit wilt. Dus wie weet hoe ze er over een tijdje uit gaat zien 😉
Ik hoop dat Alea uiteindelijk gaat beseffen hoe sterk ze is en dat niet altijd iedereen het beste met haar voorheeft, ook al heeft ze dat zelf wel. Ze is nu nog heel afhankelijk van haar crew en ik hoop dat ze haar eigen kracht vindt, maar ook dat lekkere gekke randje houdt. Ze verandert namelijk ontzettend graag in een vliegende narwal, gewoon omdat het kan.
Supergave post!
Als speler vind ik zelf 5e tot nu toe het fijnst, ook rond het bouwen van mijn character. 4th, sla die inderdaad maar over! Maar zouden er D&D-ers zijn die het daar niet mee eens zijn? 😉
Wat volgens mij ook belangrijk is: maak een character die bij je past, maar durf ook te proberen. Kijk wat je heel leuk lijkt om te doen, en pas je character daarop aan. Als je graag iemand wilt spelen die zich overal doorheen kletst, kan een bard erg leuk zijn (in plaats van ‘oke, ik ga voor een bard, nou moet ik iets met charisma gaan doen’) etc.
Ik heb gemerkt dat ik in onze meest frequente groep niet degene ben die het snelst met NPC’s praat, mijn character staat meer op de achtergrond, terwijl ik wel een hoog charisma had. Waar ik dus niets mee deed. Van de DM mocht ik mijn stats voor charisma en dexterity omdraaien – dat was nog redelijk in het begin van het spel, dat scheelt – waardoor de stats van mijn character meer pasten met hoe ze in de praktijk was. Ze is helemaal niet charismatisch xD Maar het is dus niet erg als je stats niet helemaal blijken te kloppen met hoe je het character uiteindelijk speelt.