Queen of Ruin (Grace and Fury #2) – Tracy Banghart

Geplaatst op 3 januari 2020 door Emmy in Boeken, Recensie / 0 Comments

Queen of Ruin (Grace and Fury #2) – Tracy BanghartQueen of Ruin door Tracy Banghart
Ook door deze auteur: Grace and Fury
Serie: Grace and Fury #2
Andere boeken in deze serie: Grace and Fury
Uitgever: Hachette | Juni 2019
Genres: Young Adult
Aantal pagina's: 340
ISBN: 9781444943016
Uitgave: Paperback
Goodreads
three-stars

Nomi and Malachi find themselves powerless and headed towards their all-but-certain deaths. Now that Asa sits on the throne, he will stop at nothing to make sure Malachi never sets foot in the palace again.

Nomi's sister, Serina, is far away on the prison island of Mount Ruin - but it is in the grip of revolution and Serina leads. The women there have their sights set on revenge beyond the confines of their island prison. They will stop at nothing to gain freedom for the entire kingdom. But first they'll have to get rid of Asa, and only Nomi knows how.

Separated once again, this time by choice, Nomi and Serina must forge their own paths as they aim to tear down the world they know, to build something better in its place.

In december las ik nog aardig wat boeken, maar op een of andere manier had ik even geen puf om recensies te typen. Nu het nieuwe jaar is begonnen, is het weer een goed moment om wat recensies online te zetten en jullie te inspireren met het fantastische aanbod wat de boekenwereld rijk is. Vandaag bespreek ik Queen of Ruin, het vervolg op Grace and Fury, waarvan de Nederlandse vertaling onlangs is verschenen. Ik tikte dit vervolg voor een mooi prijsje op de kop en het leek me heerlijk voor tussendoor.

Na het vreselijke verraad van Asa, zijn Nomi en Malachi hard op weg om de dood te vinden. Asa is namelijk vastbesloten om te voorkomen dat zijn broer ooit nog een voetstap in het kasteel zet. Tegelijkertijd zorgt Nomi’s zus, Serina, die vastzit op een gevangeniseiland, voor een opstand. De vrouwelijke onderdrukking moet stoppen en wel nu! De zussen vinden elkaar weer en bundelen hun krachten. Ze moeten Asa zo snel mogelijk van de troon stoten en Nomi heeft wel een idee hoe ze dat kan lukken. Hun wegen scheiden zich weer zodat de meiden de strijd aan kunnen gaan en de wereld die ze kennen kapot kunnen maken… Alles voor de hoop op een beter leven.

Ik had het eerste deel onlangs nog gelezen, dus het hele verhaal zat nog vers in mijn geheugen. Ik was ondertussen erg nieuwsgierig geworden hoe het tweeluik af zou lopen. Deel één vond ik leuk, maar wel echt heel snel gaan. Ik was ergens een beetje bang dat de hele ontknoping ook afgeraffeld zou worden.

Ergens was dit helaas ook het geval: het verhaal van Queen of Ruin vliegt in sneltreinvaart aan je ogen voorbij. Dit is niet perse een nadeel, maar ik vond dat het qua plot wel erg gemakkelijk werd opgelost. Problemen werden gemakkelijk opgelost en de oplossing leek ook makkelijk. Nergens werd ik op dusdanige wijze verrast dat het een onvoorspelbaar verhaal werd. Het was namelijk wél voorspelbaar. Het was niet slecht, maar als lezer wil ik wel op bepaalde vlakken verrast worden om meer leesplezier te ervaren.

Misschien komt het ook wel omdat ik de balans in het boek soms miste. De eerste helft van het boek is nog vrij rustig qua gebeurtenissen, maar om nu te zeggen dat ik daardoor geïnvesteerd raakte in het verhaal en de personages: nah, niet echt. De tweede helft van het boek is dus veel vlotter en zit vol actie. Dit ging weer te snel, waardoor de oplossing van alle problemen wel heel gemakkelijk op het pad van de personages kwam.

De vrouwelijke personages waren tof. Serina maakt een enorme groei door vanaf het eerste boek en Nomi vindt eindelijk de ruimte om zichzelf te zijn. Ze strijden voor een doel: dat vrouwen rechten krijgen. Dit doel vind ik zelf natuurlijk ook belangrijk, dus dat vond ik fijn. Wel vind ik het jammer dat de mannelijke personages allemaal vrij vlak waren en in clichés vervielen. Als ik dit vergelijk met andere boeken met een feministische toon, dan waren die gewoon fijner (zoals Het Schaduwjaar).

Queen of Ruin heeft sterke punten, maar heeft ook zo z’n problemen. Het is vrij vlak en slechts een deel van de personages komt echt uit de verf.

Al met al ben ik blij dat ik Queen of Ruin heb kunnen lezen en dat het een duologie is. Ik heb gemengde gevoelens bij dit boek: ik vond het erg vermakelijk en het had een lekker tempo, maar aan de andere kant vond ik het niet heel origineel en wat vlak qua inhoud. Ik denk wel dat veel lezers zullen genieten van dit tweeluik.

three-stars

Tags: , , , ,

Divider

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.