Nocturna (A Forgery of Magic #1) – Maya Motayne

Nocturna door Maya Motayne
Serie: A Forgery of Magic #1
Uitgever: Moon | September 2019
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 448
ISBN: 9789048843169
Uitgave: Hardcover
Goodreads

Finn is een dief die haar gezicht met haar magie kan veranderen. Handig, maar daardoor kan ze zich bijna niet herinneren hoe ze er écht uitziet.
Alfie is een prins die nooit voorbestemd was om koning van San Cristobal te worden. Maar als zijn oudere broer wordt vermoord, verandert zijn lot voor altijd.
Finn en Alfie raken verwikkeld in een stormachtig avontuur wanneer ze samen per ongeluk een duister kwaad ontketenen. Een kwaad zo groots, dat het de wereld kan vernietigen. Finn en Alfie moeten alles op alles zetten om hun fout terug te draaien.

Zodra ik hoorde dat Nocturna in het Nederlands zou verschijnen, hield ik dit boek in de gaten. Ik verwachte een fantastisch boek vol magie en een Spaans sausje. De auteur heeft namelijk haar eigen culturele achtergrond gebruikt voor deze nieuwe wereld en dat sprak me ontzettend aan. Ik was dan ook ontzettend blij dat ik het boek mocht ontvangen van de uitgever.

Alfie, de prins die nooit gedacht had koning te worden, tot zijn broer werd vermoord en Finn, een dievegge met het vermogen haar gezicht aan te passen, raken verwikkeld in een avontuur waarbij ze allebei een grote rol moeten spelen. Ze zorgen er namelijk voor dat er een kwaad wordt ontketend en ze moeten alles op alles zetten om hun fout terug te draaien. Ze moeten gedwongen samenwerken, ook al zien ze dat totaal niet zitten!

Hoewel ik hoge verwachtingen van Nocturna had, moet ik helaas bekennen dat deze niet helemaal zijn waargemaakt. Het boek was het voor mij allemaal nét niet. Het zat te gemakkelijk in elkaar en leek teveel op een aantal fantasyboeken die ik met veel liefde heb verslonden. De originele delen van het boek konden het daardoor niet voldoende omhoogtrekken voor mij.

Ik ben heel blij met de setting. Ik hou er heel veel van wanneer een auteur zijn of haar eigen achtergrond gebruikt om een nieuwe wereld te schapen. Ik miste echter de daadwerkelijke beschrijvingen waardoor de setting voor mij tot leven kon komen. Afgezien van wat Spaanse woorden, vond ik het erg magertjes en dat vond ik zooo zonde. Ik zag zo veel kansen die niet zijn aangegrepen en dat vind ik enorm jammer. Op een of andere manier lukte het me gewoonweg niet om mezelf helemaal in deze wereld onder te dompelen. Dat kan natuurlijk ook volledig aan mij liggen!

Nocturna deed me qua plot, personages en avontuur een beetje denken aan De kleuren van magie, maar dan wat minder verrassend. Alles wat er in Nocturna gebeurde vond ik namelijk nogal voor de hand liggend en dus een beetje voorspelbaar. Ik bleef de overeenkomsten maar zien en verdorie, het had zo veel origineler gekund! De personages maakten weinig indruk op me, ik vond de chemie tussen de twee nogal ontbreken en eerlijk? Ik denk dat ik ze zo vergeten ben. Zonde!

De magie was leuk en interessant. Een beetje Avatar: the last airbender, maar daar hou ik wel van. Het zorgde er echter wel voor dat ik nóg een overeenkomst met De kleuren van magie zag. Urgh… Terwijl Alfie en Finn allebei heel andere krachten hebben die ook nog eens super vet zijn.

Hoewel het verhaal helemaal klopte, vond ik de voorspelbaarheid dus echt een domper. Het einde voelde daardoor behoorlijk vlak. Ik wilde vuurwerk. Ik wilde het gevoel hebben dat ik mijn adem had ingehouden. En dat gevoel had ik gewoonweg niet. Daar baal ik van, want volgens de omschrijving moet dit echt helemaal mijn ding zijn. Waarom was dit boek het dan niet voor mij? Ik snap het gewoon niet.

Nocturna maakte mijn verwachten niet helemaal waar. Ik hoopte op een magische wereld waar ik mezelf in kon verliezen, maar ik voelde bij dit boek gewoon geen klik.

Helaas bleek Nocturna niet helemaal te zijn wat ik had gehoopt. Voor mij deed het boek veel te veel denken aan een van mijn favoriete triologieen. Misschien kon ik dit gewoonweg niet loslaten, waardoor ik constant bleef vergelijken. Ik had ook liever nóg meer van de cultuur gevoeld.. Het bleef voor mij wat aan de oppervlakte hangen.