Monster door Michael Grant Ook door deze auteur: Verlaten
Serie: Gone #7
Andere boeken in deze serie: Verlaten
Uitgever: Harper Collins | November 2017
Genres: Young Adult, Sciencefiction, Dystopia
Aantal pagina's: 384
ISBN: 9789402700558
Uitgave: Hardcover
Goodreads
Het langverwachte vervolg op de Gone-serie!
Monster, de eerste van drie nieuwe boeken, is ook los van de Gone-serie te lezen, maar gelukkig voor alle fans spelen ook de belangrijkste personen uit de eerdere delen een rol. Minstens zo spannend, en met aansprekende nieuwe personages waarvan sommigen letterlijk en figuurlijk in monsters veranderen...
Het is inmiddels vier jaar geleden dat Perdido Beach werd getroffen door een geheimzinnige meteoriet en alle volwassenen verdwenen. De kinderen, van wie sommigen bijzondere krachten ontwikkelden, bleven achter, gevangen onder een onzichtbare koepel.
Tot de koepel verdween...
Vanaf een afstandje zag de dertienjarige Shade Darby hoe de koepel het plotseling begaf, waarna haar moeder de dood vond in de chaos die ontstond. Nu, vier jaar later, slaan er opnieuw geheimzinnige meteorieten in op aarde. Shade is geobsedeerd door de stenen en beraamt een plan om er een te pakken te krijgen, niet beseffend wat voor verstrekkende gevolgen haar actie zal hebben...
Toen ik jaren geleden aan de Gone serie begon, was ik erg onder de indruk. Het was zo heftig en zo grof, dat ik me soms afvroeg of kinderen dit wel konderen handelen. Ik las de complete serie en toen was het voorbij. Maar jaren later gaat de serie door. En daar was Monster.
Vier jaar geleden werd Perdido Beach getroffen door een geheimzinnige meteoriet waardoor alle volwassenen verdwenen. Binnen in de koepel ontwikkelden een aantal kinderen bijzondere krachten. Shade Darby heeft de koepel zien instorten en verloor daarbij haar moeder. Nu slaan er nieuwe meteorieten in op aarde en is Shade vastbesloten om er een te pakken te krijgen. Ze weet alleen niet dat deze actie grote gevolgen zal hebben.
Soms kan ik gewoonweg geen genoeg krijgen van een serie en vind ik het prima als er meer verschijnt. Helaas had ik er bij de Gone serie wel last van. Michael Grant had er wat mij betreft beter aan gedaan om gewoon een nieuwe serie te schrijven, want dit voelde ergens als een boek dat de voorgaande boeken een beetje naar beneden trapt. Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven, maar Monster speelt een beetje in op superhelden (maar dan een beetje stout). En dat vind ik jammer, want ik vond de kracht van Gone juist zitten in het feit dat de kinderen in een kleine ruimte zaten. Daarnaast vind ik het hele superheldending maar half gelukt. Jammer.
Monster speelt zich een tijdje na de eerste zes boeken af. We zien een aantal oude personages terug (vooral degene die een minder grote stem hadden) en we leren nieuwe personages kennen. Soms moest ik wel even graven naar de rol van bepaalde personages, maar gelukkig kwam dit alles snel weer boven.
Het boek is anders en ergens ook los te lezen van de gone serie. Dit boek focust zich veel meer op monsters en hoe krachten je tot monster kunnen maken en dat trok me minder. Ik vond de serie zo tof en dit verpeste het een beetje voor me. Alleen Dekka vond ik echt een leuk personage en ik was blij om haar terug te zien, maar in het geheel had ik liever gezien dat dit een andere wereld was geworden. Geen vervolg.
Monster was niet helemaal wat ik had verwacht. De serie was enorm verslavend, maar dit boek brengt mij in twijfel.
Ik heb een groot ‘mwah’ gevoel bij Monster. Voor mij was de Gone serie prima afgesloten, dus dat het vat nu weer wordt opengetrokken vond ik eigenlijk maar matig geslaagd. Misschien komt het omdat ik bepaalde richtingen niet zo geslaagd vond. Wel vond ik het leuk om oude personages terug te zien. Wil ik het vervolg lezen? Wellicht, ooit.
Ik vind de Gone boeken echt geweldig, maar heb Monster nog altijd niet gelezen. Omdat ik bang ben dat het tegen zal vallen.. misschien moet ik het gewoon bij het perfecte einde van Light houden 😉
Het idee van krachten die je een monster maken vind ik wel interessant klinken! 🙂
Moet het wel goed uitgewerkt zijn, natuurlijk..
Ik ben het met je eens. Ik vond de Gone serie ook heel goed (en heftig). Inderdaad de beslotenheid en hoe de verschillende mensen met hun nieuwe gaven omgaan (De een probeert goed te doen, de andere denkt alleen aan zichzelf). Die gaven vond ik ook heel tof (gruwelijk soms, maar tof uitgewerkt).
In Monster ligt de nadruk meer op de buitenaardse oorzaak van de krachten en dat vind ik minder. Op aarde kunnen ook vreemde en wonderlijke dingen gebeuren zonder dat er een buitenaardse oorzaak voor is. Ik kan het niet precies uitleggen, maar Monster had op een iets andere manier ook een op zich staand verhaal kunnen worden, zonder de link met Gone.