Het lied van de sirene (The Watersong #4) – Amanda Hocking

Het lied van de sirene door Amanda Hocking
Ook door deze auteur: Switched
Serie: Watersong #4
Andere boeken in deze serie: Lokroep
Uitgever: LS Amsterdam | Augustus 2014
Genres: Young Adult
Aantal pagina's: 464
ISBN: s 9789021808369
Uitgave: Paperback
Goodreads

Een eeuwenoude vloek heeft Gemma beroofd van alles wat haar lief is: haar vrienden, familie en de jongen op wie ze verliefd is. Nu ze eindelijk het oude document heeft dat de vloek kan verbreken, heeft ze de kans om haar oude leven terug te krijgen. Ze hoeft alleen het document te vernietigen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De rollen zijn beschermd door magie en lijken onverwoestbaar.

Gemma's wanhopige zoektocht leidt haar naar de enige die kan helpen: de onsterfelijke die de vloek al die duizenden jaren geleden heeft uitgesproken.

Amanda Hocking (1984) haalde het internationale nieuws door meer dan een miljoen exemplaren van haar zelf uitgegeven boeken te verkopen. Het lied van de sirene is het vierde deel in de Watersong-serie. Eerder verschenen Lokroep, Slaaplied en Getij.

De boeken van Amanda Hocking wisten mij wisselend te vermaken. Ik vond ze wel leuk, maar om nou te zeggen dat ik voor elk boek voor het vuur zou gaan; nee. Toch stond het laatste deel van de watersong serie al erg lang op mijn verlanglijstje. Het lied van de Sirene was een boek waar ik erg naar uitkeek, omdat ik de relatie tussen de zussen Gemma en Harper erg goed uit de verf vond komen.

Het lied van de Sirene draait om het verslaan van de vloek die de Sirene’s in hun greep houdt. Gemma wil niets liever dan haar oude leventje terug en doet er alles voor om dit voor elkaar te krijgen. Ze hebben een magische rol gevonden waarin het antwoord vast te vinden is. Maar hoe? Penn ziet dat echter niet zitten; zij wil gewoon haar dingen blijven doen.

Het begin van Het lied van de sirene vond ik echt ontzettend vlot en ik zat meteen helemaal in het boek. Maar jullie horen al een maar aankomen; al snel kakte het voor mij in. Ik vond het mythologische aspect erg interessant en boeiend, maar het was voor mij onvoldoende om het hele boek te dragen.

Ik vond het boek nogal dik en normaal schrikt me dat niet af.. maar nu vond ik het een hele kluif; alsof de plot te dun was om zo’n dik boek te vullen. Het bevatte naar mijn beleving veel fillers en overbodige stukken en dat vond ik zonde. Voor mij haalde het de vaart uit het boek.

Voor mij had Het lied van de Sirene een stuk bondiger gekund, minder oppervlakkig en met heel wat meer tempo. Ook het einde maakte mij niet warm of koud. Ik vond het langzaam gaan en ik kreeg de indruk dat de climax te vroeg kwam, waardoor het verhaal nog meer in kakte. En dat vond ik zonde. Ik heb uiteindelijk wel met plezier gelezen, maar ik had er nog meer van kunnen genieten denk ik.

Ik heb erg wisselende gevoelens bij dit laatste deel van de Watersong serie. Vermoedelijk had ik te hoge verwachtingen, waardoor de goede kanten van het verhaal (de band tussen de zussen en de mythologie) een beetje ondergesneeuwd werden.

Het lied van de Sirene blijft vooral qua zussenband het meest interessant.

Voor mij had Het lied van de Sirene niet alle elementen om het een succes te maken. Ik vond het boek eigenlijk te dik voor de plot. Ik vond de algehele serie best leuk, maar net als Amanda’s andere boeken is het geen enorm hoogtepunt. Het mythologische aspect maakte het voor mij toch het lezen waard.