De genadigen (The Merciful Crow #1) – Margaret Owen

Geplaatst op 12 september 2019 door Emmy in Boeken, Recensie / 0 Comments

De genadigen (The Merciful Crow #1) – Margaret OwenDe genadigen door Margaret Owen
Serie: The Merciful Crow #1
Uitgever: Blossom Books | Juli 2019
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 404
ISBN: 9789463491754
Uitgave: Hardcover
Goodreads
four-stars

GEEF ZE VUUR. GEEF ZE ANGST.

Fie leeft volgens één regel: zorg voor je eigen mensen. Ze behoort tot de Kraaien, de laagste kaste van het land. Ze worden opgejaagd, uitgespuugd door de bevolking, en ze hebben vrijwel geen rechten. Toch wordt er verwacht dat ze hun enige plicht vervullen: het ophalen en uit hun lijden verlossen van pestslachtoffers. Dus als Fie met haar Kraaien naar het paleis wordt geroepen voor de kroonprins, hoopt ze uitbetaald te worden voor de rest van haar leven.

Als blijkt dat kroonprins Jasimir en zijn lijfwacht Tavin hun dood in scène gezet hebben, is Fie klaar om haar verlies te nemen – en misschien ook wel om hen te vermoorden. Ze besluit echter een deal met de prins te sluiten: zij beschermt hem tegen de meedogenloze koningin, prins Jasimir zal de Kraaien beschermen als hij eenmaal regeert.

De vraag is of dat lukt, met een onvoorspelbare groep Kraaien, weerbarstige magie en het gevaar dat altijd op de loer ligt.

Er zijn dit jaar een aantal boeken waar ik al lange tijd naar uitkeek. Een van die boeken was De genadigen, welk begin dit jaar werd aangekondigd door Blossom Books. Ik wachtte speciaal op de vertaling en was vervolgens een van de geluksvogels met een perspakket. Ik kon echt niet wachten om dit boek te gaan lezen, maar omdat we het ook zouden bespreken bij de leesclub in september, besloot ik nog even te wachten. Halverwege augustus voelde ik mijn leeszin wegzakken: ik was bang dat ik niet meer aan De genadigen zou toekomen en besloot toch eerder te beginnen. een goede keuze, want ik ben twee weken met het boek bezig geweest. Erg lang voor mijn doen!

Fie is een kraai en kraaien behoren tot de laagste kaste van het land. Iedereen kotst ze uit en ze hebben vrijwel geen rechten. Ze hebben echter wel een plicht: pestlijken ophalen en pestlijders uit hun lijden verlossen. Als Fie en haar troep naar het paleis moeten komen voor de kroonprins, verwachten de kraaien voldoende te verdienen voor de rest van hun leven.

De kroonprins Jasimir en zijn lijfwacht Tavin hebben hun dood echter in scène gezet. Ze besluiten een deal te sluiten die de toekomst van haar kaste veilig kan stellen. Daarvoor moet zij hen echter wel even beschermen tegen de koningin. Al snel zitten er allerlei figuren achter hen aan…

Dat ik zo lang bezig ben geweest met De genadigen heeft niet te maken met dat ik het geen leuk boek zou vinden. Ik vond het een heel bijzonder boek met een heel bijzondere wereld. Ik had echter niet veel concentratie door mijn zwangerschap en las dagelijks slechts kleine stukken.

De wereld waarin De genadigen zich afspeelt is een complex geheel waarin de bevolking is opgedeeld in kasten. De feniksen staan bovenaan en helemaal onderaan staan de kraaien. Zij moeten de doden opruimen en iedereen kijkt op hen neer. Hoofdpersoon Fie is een kraai en heeft magische gaven. Haar vader leidt haar op tot baas en zij gebruikt tanden om de geboorterecht van een bepaalde kaste tot leven te wekken. Niet bepaald gemakkelijk, maar wel heel tof.

Soms merkte ik echter een bepaalde twijfel in het verhaal, alsof de auteur soms ook niet helemaal had uitgedacht hoe de regels van deze magische wereld echt in elkaar staken. Dat is nu eenmaal het gevaar bij fantasy: het wordt al snel te ingewikkeld of te omslachtig. Hoewel ik die twijfel soms zag langskomen, intrigeerde deze wereld me wel. Ik vond het interessant om te lezen hoe alle kasten in elkaar staken en welke rol ze speelden. Het waren er echter wel een heleboel en niet alles kwam aan bod. Gelukkig zat er voorin een overzicht.

De personages boeide me ook, zij het dat ik Fie niet erg sympathiek vond. Ze zit vol woede en dat is begrijpelijk, maar soms vond ik haar te gesloten.

Ook dit boek bevat – net als de meeste young adults – een flinke dosis romantiek. Hoewel dit niet perse de boventoon voert, merk je al snel dat het wel in de lucht hangt. Men noemt deze romantiek slow burn, omdat hij pas laat in het verhaal tot uiting komt en de personages elkaar niet bij het eerste aanblik al tongzoenend in de armen vallen. Toch vond ik het overduidelijk dat de twee met elkaar zouden eindigen en had ik liever eerst wat meer wrijving tussen de twee willen zien.

Dit boek doet erg zijn best om origineel te zijn. Veel dingen worden vaak benoemd, maar dit maakt het soms juist warrig. Uitvoerige beschrijvingen, soms wat vreemde metaforen.. Dat soort zaken. De vertaling is echter wel heel goed: de sfeer is echt heel goed overgebracht en het zit vol originele woorden.

Hoewel ik sommige stukken (zoals magie uit tanden) echt heel gaaf vond, waren er dus ook wat zaken die me niet helemaal lekker lagen. Het voelde soms nogal geforceerd, terwijl het concept erg leuk is. Misschien niet heel origineel (qua plot is het vrij logische fantasy, waarin de hoofdpersonages van A naar B moeten zien te komen, maar een omweg via X Y en Z maken).

Extra plus voor de diversiteit in het boek, trouwens! Het paste erg goed bij het boek, zonder dat dit geknutseld overkwam. Ik kon de personages echt voor me zien en dat kwam goed over.

Magie uit tanden, als dat je interesse wekt, dan wil je De genadigen echt lezen.

De genadigen had duidelijke plus- en minpunten voor mij. Ik vond het een heel gaaf boek, maar al tijdens het lezen kwam ik wat punten tegen die me verwarde of die ik niet helemaal lekker vond lopen. Toch heb ik genoten van het boek, ben ik blij dat ik het heb kunnen lezen en ben ik benieuwd hoe deze wereld verder nog verkend zal worden. Dikke plus voor de fijne vertaling, trouwens.

four-stars

Tags: ,

Divider

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.