De Behandeling (Het Programma #2) – Suzanne Young

De Behandeling door Suzanne Young
Ook door deze auteur: Het programma
Serie: The Program #2
Andere boeken in deze serie: Het programma
Uitgever: Karakter Uitgevers | juni 2015
Genres: Young Adult, Dystopia, Romantiek
Aantal pagina's: 344
ISBN: 9789045209517
Uitgave: Hardcover
Goodreads

In deel 1, Het Programma, moest Sloane er alles aan doen om uit handen van het Programma te blijven. Maar niet alleen zij, ook James, met wie ze op de vlucht is, wordt steeds zwakker en depressie ligt op de loer. In dit ijzingwekkende vervolg lees je of het ze lukt om aan de leugens en geheimen te ontkomen…

Hoe stop je een epidemie? Sloane en James zijn op de vlucht na ternauwernood te zijn ontsnapt aan de zelfmoordepidemie en ook aan het Programma. Ze bevinden zich zeker niet buiten de gevarenzone. Ze hebben allebei enorme gaten in hun geheugen en hoewel Sloane en James elkaar terug hebben weten te vinden, is het Programma nog niet bereid ze op te geven. Ze voegen zich bij een op de vlucht geslagen groep rebellen en zullen moeten zien uit te vinden wie ze kunnen vertrouwen, en hoe ze het Programma uit kunnen schakelen. Maar ondanks het feit dat ze al een heel eind op weg zijn, zijn er nog heel veel dingen die ze zich niet kunnen herinneren. De sleutel naar hun verleden is de Behandeling – een pil die vergeten herinneringen terug kan halen, zij het tegen een heel hoge prijs. En er is maar één dosis.

Er zijn een tal van boeken die meteen bij een groot gedeelte van het leespubliek gigantisch in de smaak vallen. Het Programma was ook zo’n boek en het kreeg van veel van mijn Goodreadsvrienden vijf sterren. Maar toen ik het boek las, wist het me niet te grijpen. Het boeide me gewoon amper. Ik kon niet bevatten dat een verhaal wat zo weinig antwoorden gaf, zo fantastisch werd gevonden. Ben ik nou gewoon te kritisch? Was het gewoon niet mijn boek? Ondanks de tegenvaller, wilde ik wel graag het tweede boek lezen, De Behandeling, in de hoop dat dit boek mij wel wist aan te spreken.

Toen ik het boek uit had, en ik de drie sterren invoerde in Goodreads, werd het pijnlijk duidelijk dat ook dit boek mij niet wist te overtuigen. Ik kreeg meteen een aantal reacties waarom ik het ‘maar’ drie sterren gaf. Het enige wat ik kon denken was ‘eigenlijk had het ook twee sterren kunnen zijn’. Nee, deze serie is het niet voor mij, en middels dit stuk wil ik vertellen waarom.

Hoewel ik het idee van zelfmoord als ziekte/epidemie wel interessant vind, vind ik niet dat het goed is uitgewerkt. Slechts vaag wordt omschreven hoe het is ontstaan en WAAROM het is ontstaan. Ik hou er meer van als een keerpunt in de menselijke geschiedenis goed wordt uitgelegd of verklaard, zodat de situatie beter te begrijpen is. Ik vond dat dit a. Te laat en b. Te vaag werd verklaard. Aan het einde kon ik nog steeds niet compleet voor ogen halen hoe het komt dat de maatschappij daar zo kapot is. Daarnaast kreeg ik de indruk dat de wereld waarin Sloane leeft, veel kapotter overkomt dan hij in werkelijkheid is.

Ik miste echt de emotionele klik met het verhaal. Geen enkel moment voelde ik me gejaagd, bedroefd of blij omdat er iets gebeurde. Het deed me niks. Net zoals de personages. Ik vond Sloane bijvoorbeeld een erg saai personage zonder enigszins opvallende karaktertrekken. Dat werkt voor mij niet. Ik vond haar motieven en handelingen niet interessant en meeslepend.. Dat helpt niet echt om het verhaal te waarderen. Ook andere personages deden me niks. Voor ik het wist, was ik ze vergeten. Het was allemaal maar vlak grijs.

Hoewel ik het zelfmoordidee wel interessant vond, was de rest van het verhaal dit niet. Meisje op de vlucht, meisje wordt gepakt, meisje wordt gered. Liefde, roze en glitters tot in de eeuwigheid. Oh, en het meisje is wel een beetje speciaal, hoor. Nee, we hebben zo veel boeken met dezelfde basis, dat de andere elementen heel sterk moeten zijn, wil het boek voor mij fantastisch zijn. Dat is een gemiste kans.

Naast dat ik het verhaal eigenlijk een beetje een slappe hap vond, met een weinig origineel verhaal.. Was het vooral het einde wat ik erg zwak vond. Het hele verhaal leest vrij vlot en dan verwacht je meestal toch een sterke climax.. Maar bij dit boek had ik zelf echt zoiets van ‘was dit het nou?’ ‘Wat een makkelijke oplossing’.

Ik vind het hele verhaal makkelijk opgelost. De epidemie is makkelijk opgelost en heeft geen wortels in de grond, de plotwendingen zijn makkelijk, de personages zijn makkelijk en vlak en het einde is doorzichtig en.. makkelijk.

Natuurlijk zullen er genoeg mensen zijn die deze boeken wel echt fantastisch vinden. Maar ik ben van mening dat er een tal van (dystopische) boeken zijn die echt een stuk beter zijn uitgewerkt.

Wat mij betreft? Aardig voor tussendoor, maar geen hoogstandje. De behandeling kan niet opboksen tegen zijn soortgenoten.