Dagboek: drie keer naar het ziekenhuis is wel genoeg?

Geplaatst op 13 januari 2020 door Emmy in Persoonlijk / 6 Comments

Deze week was een beetje chaotisch op een aantal vlakken. Allereerst moest ik weer wennen om na twee vrije weken weer te werken en ten tweede stonden er heel wat afspraken met oa. het ziekenhuis én kwamen er nog heel wat regeldingen bij.

Maandag

Mijn laatste dagje vrij voor ‘het gewone leven’ weer begint. Klinkt zo lekker dramatisch he? Ik moet in ieder geval de wekker alvast zetten, want in de ochtend heb ik een afspraak met de verpleegkundige om mijn bevalplan door te spreken. Het is echt heel erg druk in het ziekenhuis, maar ik ben wel vrijwel meteen aan de beurt. Mijn plan zag er goed uit en bevatte geen onrealistische wensen. Volgens mij zijn ze er wel blij mee dat ik er erg nuchter insta. Ik laat alles gewoon over me heenkomen en wat nodig is, is nodig. 

Daarna doe ik even boodschappen en daarna kijk ik even kritisch naar mijn to do list. Wat wil ik vandaag echt doen en wat kan later deze week ook nog? Ik slaap namelijk erg slecht en wil ik vanavond mee kunnen doen met DnD, dan moet ik rusten. Ik besluit rond 2 uur om toch maar even in bed te gaan liggen en pas rond 5 uur stap ik er weer uit. Super gaar natuurlijk en met een gevoel van ‘welk jaar is het!?’ maar het deed me wel even goed. Ik lig nu ‘s nachts namelijk vaak een tijdje wakker en moet er veel uit. Ik ben blij dat ik mezelf deze rust nu gun. 

Natuurlijk spelen we DnD in de avond en hoewel ik er niet helemaal bij ben met mijn gedachten, is het toch erg leuk. 

Dinsdag

Ik kijk er best tegenop om vandaag weer aan het werk te gaan. Echt, ik hou van mij werk, maar de laatste loodjes zijn zwaar! De dag begint heel erg druk en ik ben blij dat ik een to do lijst heb gemaakt, zodat ik het overzicht niet verlies. Gelukkig zijn mijn collega’s zo fijn! Zo wordt er thee voor me gehaald en mag ik lekker rustig aandoen. Het blijft eigenlijk de hele ochtend druk en de middag is niet veel rustiger. Het is goed om te zien dat zo veel leerlingen de mediatheek nu weten te vinden, maar het is ook wel weer even wennen om al die prikkels te verwerken.

Aan het eind van de dag heb ik een interview met een oud collega voor haar master scriptie, waardoor ik veel later naar huis ga dan verwacht. In de avond doe ik niet zo veel meer: Rob is niet lekker dus het is een vrij rustige avond. 

Woensdag

Vandaag hoef ik niet heel vroeg op, want we hebben een echo en een afspraak bij de verloskundige gepland. Ik ben heel blij dat ze op werk zo flexibel zijn. 

Alles zag er weer heel goed uit en we maakte ook kennis met de verloskundige. Wat een leuk mens! We planden nieuwe afspraken in en voor de zekerheid heeft ze me ook doorverwezen naar de pre-operatieve afdeling om te kijken of ik een ruggenprik kan hebben. Prima, al worden het wel veel ziekenhuis bezoeken zo!

Op het werk krijg ik een snauw van een collega die ik niet eens ken. Ik had een briefje opgehangen voor leerlingen dat ik rond 12 uur terug zou zijn, maar het werd een kwartiertje later omdat alle afspraken in het ziekenhuis uitliepen. Ze zei dat er leerlingen voor me waren geweest terwijl ik er niet was. 

Dus? 

Die komen echt wel terug hoor. Jemig. Wat is nu belangrijker? Jeugd leren lezen en geduld hebben of mijn baby laten stikken? Ik kan me daar wel druk om maken hahaha

Uiteindelijk wordt het een dag vol geregel en telefoontjes, waardoor ik veel van mijn to do list moet doorschuiven. Maar dat is oke en gelukkig kan dit ook. Zo kom ik erachter dat een van de afspraken verkeerd gepland staat, plan ik afspraken in bij het ziekenhuis én maken we een afspraak met de gemeente voor de naamgeving van onze baby. Ik kreeg gisteravond namelijk het nare gevoel dat het mis zou gaan, omdat mijn man mijn naam heeft aangenomen. Mijn gevoel bleek juist! Als je getrouwd bent, krijgt de baby namelijk automatisch de achternaam van de vader. In dit geval dus mijn mans ‘jongensnaam’ en dat willen we juist niet. Ik vind die gedachte echt verouderd overigens.. 

Thuis ben ik kapot moe en doe ik niet zo veel meer. Een beetje lezen, eten koken en wat zwangerschapsprogramma’s terugkijken op tv. Sorry als ik je getraumatiseerd heb, Rob. 

Donderdag

Vandaag wordt wat rustiger qua regelen, maar er staat nog steeds voldoende op het programma. Vandaag werk ik en haal ik tussendoor even de kinkhoestprik. Het stelt echt heel weinig voor, al ben ik als ik thuis kom wel enorm moe. Mijn man is ondertussen ook thuis, hij is eindelijk zo verstandig geweest om zich ziek te melden. 

Vrijdag

Hoewel ik vannacht best goed heb geslapen, ben ik echt kapot moe vandaag. Ik voel me niet lekker en mijn hoofd voelt zwaar. En dat terwijl ik best een drukke dag heb. Op werk probeer ik veel te regelen, maar ik moet uiteindelijk ook wat dingen doorschuiven. 

Iets na drie uur hou ik het voor gezien en reis ik af naar Eindhoven. Even alleen de Primark in voor een paar dingen en daarna met de hele club naar Vapianos. Al die prikkels vind ik nu zwaar, maar ik was er nu wel een beetje op voorbereid nu, natuurlijk!

Ik vond het heel gek om deze laatste leesclub (voor de komende tijd) te draaien. We waren met een heel grote groep en dat is altijd heftig. Ik was dan ook behoorlijk moe toen Priscilla me thuisbracht. Gelukkig kon ik op zaterdag uitslapen.

Zaterdag

Vandaag wist ik dat er ‘iets’ op de planning zou staan en ik had ergens mijn vermoedens, maar ik werd toch behoorlijk verrast! Nadat ik met Rob even naar een aquariumzaak ben geweest, stappen we weer in de auto naar Annabel. En daar had de leesclub een babyshower voor me georganiseerd. ZO LIEF! Ik schrijf er binnenkort nog een blogpost over, maar ik had echt niet verwacht dat deze groep het voor me zou doen. Zo ontzettend lief! Ik ben mega verwend en ik kon alle liefde voelen. Aan het eind van de middag ging ik goedverwend weer naar huis. In de avond keek ik naar de eerste aflevering van Wie is de mol en daarna ben ik naar bad gegaan, want ik voelde me totaal niet lekker worden.

Zondag

Ik was zo in staat om de hele dag in bed te willen blijven liggen, maar ik moest voor de 80e keer plassen en mijn bekken deed zeer, dus ben ik toch maar opgestaan. Lekker lezen dan, de hele dag? Nope, want Rob kwam beneden en voelde zich nog zieker dan eerder deze week. Het klonk als keelontsteking en omdat het zo heftig was, mocht hij toch al even langskomen bij de huisartsenpost. Dat was bezoekje nummer 3 aan het ziekenhuis deze week.

Ik bleek gelijk te hebben en heb hem meteen naar bed geschopt bij thuiskomst. Ik heb daarna zitten bloggen en wat gelezen. Ik kijk wel hoe ver ik kom met mijn to do list van vandaag…

De baby is vandaag ook enorm druk, dus ik moet ook overdag veel plassen.

Nieuwe boeken

Op woensdag ligt de special edition van Crooked kingdom die ik had besteld op me te wachten!

Vrijdag bij de leesclub heb ik me helemaal voorgenomen om De piratendief te kopen, maar het plekje waar hij hoort te liggen is leeg. NOOOOO. Een leesbeest was me voor! Gelukkig vind ik er nog een in de kast. YES! Die gaat mee naar huis. 

Gelezen

Op maandag lees ik lekker een stukje verder in Muze. Ik wilde heel veel lezen, maar mijn concentratie vloog er af en toe vandoor. Ik wil dit boek niet te snel lezen. Op dinsdag pik ik wat hoofdstukjes van Stepsister mee, voor ik weer verder ga in Muze. Op werk lees ik graag af en toe een hoofdstukje tussendoor als een soort van pauze. En op woensdagavond lees ik Muze uit. Daarna wil ik met een nieuw boek beginnen, maar ik mis wat concentratie. In bed lukt het me wel om wat te lezen in These witches don’t burn en dat vind ik meteen leuk: LGBTQ+ personages én hekserij, wat kan er mis gaan? Ik hoop hem zondag nog uit te lezen.

Geen mega goede leesweek, maar dat vind ik niet zo gek, met al die vreemde momenten.

Aankomende week hebben we ook wat dingen staan, zo gaan we langs de gemeente voor de naamgeving van onze dochter (heel verhaal, schrijf ik binnenkort ook nog over) en gaan we de nieuwe auto ophalen! Gelukkig mag ik dinsdag vanuit huis werken!

Tags:

Divider

6 responses to “Dagboek: drie keer naar het ziekenhuis is wel genoeg?

  1. Ooo, wat lief, die babyshower! En heel cool dat je vriend jouw naam heeft aangenomen. Hou de naam straks ook goed in de gaten met de aangifte, want bij mijn neef en zijn vriendin ging dat – ondanks de juiste vooraankondiging – nog bijna mis met de achternaam.

  2. Marjolijn

    Over 7 weken komt ze al! Wat gaat het dan opeens snel, of niet? =)

    En inderdaad vet ouderwets dat kinderen automatisch de achternaam van de vader krijgen.

  3. Nu begint het echt wel te korten hé. Jullie zullen wel ongelooflijk aan het aftellen zijn. Zo lief dat de meiden van je leesclub een babyshower voor je hebben georganiseerd. Oh én ik ben echt helemaal fan van die prachtige luiertas die je daarstraks op Instagram toonde. Zo fijn dat je die kreeg en nadien kan hij natuurlijk perfect dienst doen als bibliotheektas want je krijgt er ongetwijfeld naast pampers ook heel wat boeken in.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.