Blauwe Maan – Alyson Noël

Blauwe Maan Serie: The Immortals #2
Andere boeken in deze serie: Evermore
| 7 september 2010
Aantal pagina's: 320
ISBN: 9789045801896
Uitgave: Paperback
Goodreads

Net nu Ever meer ontdekt over haar nieuwe gaven als onsterfelijke en haar geliefde Damen haar inwijdt in die duistere, verleidelijke wereld, gebeurt er iets vreemds met hem. Terwijl Evers krachten groeien, worden Damens krachten juist zwakker. Hij wordt geveld door een mysterieuze ziekte die niet alleen zijn geheugen en identiteit, maar ook zelfs zijn leven in gevaar brengt.
In een wanhopige poging hem te redden, reist Ever naar de geheimzinnige wereld die Zomerland heet. Daar ontdekt ze niet alleen de geheimen uit Damens verleden - de afschuwelijke, pijnlijke geschiedenis die hij liever voor zichzelf houdt -, maar ook een eeuwenoud document dat uitlegt hoe ze in de tijd kan reizen.
Ever wordt voor de keus gesteld: óf teruggaan in de tijd om haar familie te behoeden voor het dodelijke ongeluk dat hun leven eiste, óf in het heden blijven en Damen redden, die met de dag zwakker wordt...

Nadat ik Evermore had gelezen, was ik erg benieuwd hoe het verder zou gaan… En toen ik op het boekenfestijn deel twee, blauwe maan, zag liggen, gooide ik hem meteen in mijn mandje.

Ik had een beetje een gemengd gevoel over dit boek – over deze serie kan ik misschien beter zeggen – omdat ik het eerste deel vrij voorspelbaar vond en Ever niet het meest leuke personages. Toch ben ik zo’n persoon die verder wil lezen om te kijken of het veranderd.

Het begin van dit boek deed me heel erg aan de Fallen-serie van Lauren Kate denken. Vooral toen het ‘meerdere incarnaties van haar tegenover één incarnatie van hem’ genoemd werd. Toen dacht ik echt ‘Goh, wat bekend.’ Jammer, want ik had wel eens iets anders willen zien. Maar goed.. Eerst gaat alles koek en ei tussen Ever en Damen en dan komt er een nieuwe badguy op school. Iedereen aanbid hem, behalve Ever, want die weet (als enige) dat er iets niet pluis is. Bad guy wil haar als zijn meissie.. Allemaal heel erg standaard en weinig origineel.

Toch was er iets, in de periode dat Ever door iedereen werd buitengesloten, dat ik mezelf toch een soort van emotioneel verbonden voelde met Ever. Ik vond dat stuk erg goed omschreven en even was het alsof ik Ever zelf was. Het voelde gek, maar het was mooi. Nou ja, mooi is het niet… Want de situatie was rot, maar ik denk dat jullie wel snappen wat ik bedoel. Dat deel heeft voor mij de waardering heel wat omhoog gegooid, kan ik je vertellen!

Ook de magische kant en de kennis daarover vond ik heel erg leuk. Ik hou daar van, dus dan is het leuk om je eigen kennis in een boek terug te zien. Toch vond ik het – weer – een beetje gek dat Ever precies weet waar wat voor staat, zonder dat ze het ooit geleerd heeft.

Wat ik wel goed vind aan Ever – en dat vond ik zelf ontbreken bij Luce uit Fallen of bij Bella uit Twilight – is dat ze zelf actie onderneemt. Ze is geen afwachtend type en is niet bang om in actie te komen. Dat dit impulsief in verkeerd vertrouwen en een domme actie resulteert, geeft aan dat Ever in ieder geval niet ‘geschapen’ is om alles goed te doen. Toch vind ik haar nog steeds een meid die weinig inziet hoe veel geluk ze heeft.
Hoewel ik bang ben dat het allemaal een beetje overdone gaat worden in de volgende delen, ben ik wel erg benieuwd. Deel 3 kocht ik ook op het boekenfestijn (in het Engels), dus ik kan in ieder geval wel door.

De Nederlandse cover die ik heb van blauwe maan vind ik afschuwelijk, maarja… Smaken verschillen he? Ik vind de donkere met blauw (die overeenkomt met de Engelse cover) veel mooier.