Witch Finder (Witch Finder #1) – Ruth Warburton

Witch Finder Serie: Witch Finder #1
Andere boeken in deze serie: Witch Hunt
| januari 2014
Aantal pagina's: 374
ISBN: 9781444914467
Uitgave: Paperback
Goodreads

London. 1880. In the slums of Spitalfields apprentice blacksmith Luke is facing initiation into the Malleus Maleficorum, the fearsome brotherhood dedicated to hunting and killing witches.

Luke’s final test is to pick a name at random from the Book of Witches, a name he must track down and kill within a month, or face death himself. Luke knows that tonight will change his life forever. But when he picks out sixteen-year-old Rosa Greenwood, Luke has no idea that his task will be harder than he could ever imagine.

Koop ‘Witch Finder’

Wat ik zo leuk vind aan boekbloggersland is dat zelfs in Nederland een Engels boek langzaam een hype kan worden. Zo zag ik dit boek, Witch Finder, al wel eens bij anderen langskomen en dacht ik: ja, interessant! Maar pas toen ik naar Londen ging en mevrouw Warburton kon ontmoeten op Comic Con was de keus snel gemaakt: ik kocht het eerste deel van haar beide series en liet te signeren. En eenmaal thuis kwamen ze op de enorme stapel nog te lezen boeken te liggen. Oeps! Gelukkig heb ik daar de maandelijkse TBR voor, laten we maar zeggen.

Op een zaterdagmiddag, die ik lekker had ingepland om te gaan lezen, hikte ik een beetje tegen het boek aan wat ik net begonnen was. Ik had er niet zo veel zin in en wilde eigenlijk gewoon een boek lezen wat ik in één ruk zou kunnen verslinden. (ja zo erg ben ik). Ik maakte een stapel boeken en plaatste een foto op internet: jullie moesten maar helpen kiezen. Nu werd letterlijk elk boek een keer genoemd, dus ik kon absoluut niet kiezen. Toen riep mijn vriend ‘3’ en besloot ik naar hem te luisteren. Want nummer drie was Witch Finder en dat was stiekem ook het boek wat vooraan mijn ’te lezen plank’-rij stond. Tja.. Het is het lot?

Eerst keek ik nog even op goodreads, en daar zag ik nog al gemengde recensies. Snel klikte ik ze weg.. Want ik had niet zo veel zin om negatief beïnvloed te worden. Gelukkig was dat ook absoluut niet het geval! Ik vind Witch Finder namelijk vol subtiele magie zitten en een heerlijke sfeer van de Victoriaanse tijd bevatten. Een sfeer die passend is voor de tijdsgeest. Ja, een boek voor feministen is het dus niet, want vrouwen worden keihard de grond in geboord in dit boek. En eerlijk is eerlijk, zo was het toen waarschijnlijk ook. Vrouwen trouwde jong met een zo goed mogelijke partij om haar familie vooruit te helpen. Ze droegen misvormende korsetten en moesten braaf doen wat vrouwen hoorde te doen. En Londen? Dat was gewoon een smerige stad vol rook. Wat dat betreft heeft Warburton de boel niet extra mooier gemaakt dan het was, maar toch voel je een zekere romantiek voor de setting. Net als de Gemma Doyle trilogie heeft ook dit boek – door de Victoriaanse tijd – een bepaalde sprookjesachtige sfeer die nogal tot de verbeelding spreekt. Alles is nog net niet modern, als weet je dat het er bijna is. Nog geen auto, maar wel een trein, om het zo maar even uit te leggen. Ik hou er ontzettend van als een boek zo’n sfeer weet over te brengen.

Het verhaal zelf heeft niet echt een ijzersterk plot, maar is wel vermakelijk. Sommige mensen hebben er commentaar op dat de magie van de heksen niet veel voorstelt, maar dat vind ik juist wel passen. In de wereld van Warburton weten mensen namelijk wel van het bestaan van magie, maar is er een enorme kloof tussen beide werelden. Heksen moeten zichzelf dus een soort van afzonderen.. Al wordt er niet bekend gemaakt wat nou de daadwerkelijke verhouding tussen heksen en niet-heksen is behalve de Brotherhood waar Luke bij zit. Heksen zijn niet open over hun magie, al lijkt het me wel dat ze onderling trouwen e.d., alsof ze echt een eigen maatschappij zijn en het liefst zo veel mogelijk van hun eigen volk om zich heen hebben. Het gevolg daarvan is dat je op een gegeven moment niet echt meer weet of normale mensen het nu wel of niet weten.. Maar het doet er niet heel veel toe.

De relatie tussen Luke en Rosa is voorspelbaar, maar toch is de manier waarop ze beiden groeien als persoonlijkheid goed uitgewerkt. Vooral Rosa maakt een positieve transformatie door die ik wel kan waarderen. Ik ben erg benieuwd naar het vervolg, Witch Hunt, want ik heb de indruk dat het volledige potentieel nog niet is bereikt. Ik wil meer weten over de heksen en vooral meer over de moeder van Sebastiaan. Vooral de bijpersonages zijn interessant en bieden een schat van mogelijkheden. Ik wil graag meer over ze weten!

Wat ik me overigens ook afvraag is of de heksen uit de andere serie die Warburton heeft geschreven van dezelfde soort zijn. Ik zal het leren als ik het boek ga lezen, want a Witch in Winter heb ik immers ook!

Hoewel het dus geen klapper is, vond ik Witch Finder wel een erg leuk boek en heeft het heel veel elementen waar ik erg van hou. Ik vind de setting van de Victoriaanse tijd erg tof en mensen die niet zo veel hebben met fantasy kan ik gerust zeggen dat de focus daar niet echt op ligt. Het leest vlotjes weg en vraagt om meer.. Want zeg nou zelf, na het lezen wil je echt wel weten hoe het verder gaat met Rosa en Luke.