Nevermore (Supernatural #1) – Keith R.A. DeCandido

Geplaatst op 28 januari 2017 door Emmy in Boeken, Recensie / 3 Comments

Nevermore (Supernatural #1) – Keith R.A. DeCandidoNevermore door Keith R.A. DeCandido
Serie: Supernatural #1
Andere boeken in deze serie: The Unholy Cause
Uitgever: Harper Collins | Juli 2007
Genres: Bovennatuurlijk, Fantasy, Urban Fantasy
Aantal pagina's: 312
ISBN: 9780061370908
Uitgave: Paperback
Goodreads
three-stars

Twenty years ago they lost their mother to a mysterious and demonic supernatural force. In the years after, their father, John, taught them about the paranormal evil that lives in the dark corners and on the back roads of America...and he taught them how to kill it.

Sam and Dean have hit New York City to check out a local rocker's haunted house. But before they can figure out why a lovesick banshee in an '80s heavy-metal T-shirt is wailing in the bedroom, a far more macabre crime catches their attention. Not far from the house, two university students were beaten to death by a strange assailant. A murder that's bizarre even by New York City standards, it's the latest in a line of killings that the brothers soon suspect are based on the creepy stories of legendary writer Edgar Allan Poe.

Their investigation leads them to the center of one of Poe's horror classics, face-to-face with their most terrifying foe yet. And if Sam and Dean don't rewrite the ending of this chilling tale, a grisly serial killer will end their lives forevermore.

Ken je dat gevoel? Dat je zo’n fan van iets bent dat je er ALLES van wilt hebben? Zo’n gevoel ervaar ik nou bij Supernatural. En oh wat ben ik blij dat er sowieso nog een 13e seizoen gaat komen. Het is een van mijn favoriete series ever (net als Charmed) en dat betekent ook dat ik andere media wil proeven. Gelukkig zijn er ook pockets verschenen van Supernatural, zodat ik in de winter break toch nog een aflevering kon ‘lezen’. Ik las al eerder een boekje, maar nu las ik het eerste deel; Nevermore.

Nevermore speelt zich af ergens in het tweede seizoen, dus je kunt als kijker al vroeg inspringen. De pockets zijn ook allemaal los te lezen, want het zijn een soort van losse afleveringen. Verhalen die niet op tv zijn geweest, maar die er wel hadden tussen gepast.

Nevermore is een losstaande ‘aflevering’, waarbij de broers Sam en Dean naar New York gaan, waar een vriend van een kennis een spookhuis blijkt te hebben. Aan hen de taak om het op te lossen, zonder er met al te veel kleerscheuren vanaf te komen. Oh… En er is nog wat loos; want er worden moorden gepleegd waarbij de verhalen van Edgar Allan Poe tot leven lijken te komen. Eh… Creepy much?

Laat ik beginnen dat ik met het lezen van Nevermore vooral blij was dat ik in de wereld van Supernatural kon duiken, maar dat ik al snel toch iets miste. Een bepaalde sfeer, een bepaalde flow, die ik in de serie wel terug zie komen. Het was alsof de auteur er extra veel details in wilde stoppen over Dean en Sam om hen overtuigend genoeg neer te zetten. Ik had die referenties niet nodig; als een auteur een personage kent, komt dat vanzelf. Wat dat betreft gebeurde er waar ik van te voren altijd bang voor ben bij dit soort boekjes; de auteur schrijft vaker dit soort ‘fanfics’, zonder helemaal in de serie te zitten. Ja, het was zijn dat hij weet dat Dean bepaalde muziek tof vindt, maar om dit nou viermaal te herhalen? Ik vond het weinig bijdragen aan de sfeer en eerlijk is eerlijk; misschien zijn Melisa en ik wel beter in het schrijven van een supernatural fanfic. There, I said it.

Maar laat ik het over het boekje zelf hebben. Het is leuk en vermakelijk, maar vooral voor de echte fans die niet voldoende hebben aan de afleveringen van de show zelf. Meer Supernatural, meer beter. True.

Ik vond het verhaal wel passen, ook bij de periode waarin het boek zich afspeelt. Nog relatief onschuldig en met een hoog monster of the week gehalte. Er is nog amper sprake van een grote rode lijn die de serie uiteindelijk wel krijgt. En dat maakte het lezen misschien juist wel lekker.

Soms wat lastig vanwege de overduidelijke Amerikaanse spreektaal, maar over het algemeen zat ik er wel lekker in en heb ik genoten van de Edgar Allan Poe achtige sfeer. Ik kijk uit naar het lezen van de andere pockets, want net als bij Charmed: ik wil ze!

Nevermore is vooral leuk voor Supernatural fans.

Als je echte Supernatural sfeer wil, dan vind ik Lockwood & Co en Onbreekbaar daar beter bij passen dan deze pocket, maar desalniettemin is Nevermore vermakelijk en prima geschikt voor de echte fans.

three-stars

Tags: , , , , , ,

Divider

3 responses to “Nevermore (Supernatural #1) – Keith R.A. DeCandido

  1. Medusa de wit

    Ik begrijp je fan zijn en er alles van willen hebben volledig met Supernatural hahaha. Hier ook mega fan, heb ook het kettinkje, heb ook de auto van Dean ( op schaalmodel dat dan weer wel jammer genoeg Haha) een hot topic exclusive collectors item die m’n beste vriend vorig jaar meebracht uit Amerika en ga zo maar door. De pockets was ik nog nooit aan begonnen omdat ik niet helemaal wist wat ervan te verwachten. Dus thnx voor je recensie, heel erg leuk, denk dat ik wel tegen dezelfde dingen zal gaan aanlopen als jij maar het klinkt stiekem wel weer leuk, als in ( idd) tis supernatural must have!

  2. Kim

    Ik begrijp je helemaal! Als het om Supernatural gaat heb ik ook een felle drang om alles te verzamelen! Het schaalmodel van de Impala is er ook één van (ik zou ook liever de echte hebben maar helaas ha ha :-p). Ik geef je 100% gelijk met de recensie van het boekje. Ik vond het zeer leuk om tussen afleveringen in opnieuw in de wereld van Sam & Dean te kunnen verdwijnen. De case zelf was interessant maar het had een hoog meh-gehalte. Teveel herhalen over de muziek, en Sam’s ergernis hierover enz… Maar dat neemt niet weg dat ik ze allemaal wil hebben (en lezen natuurlijk :-D)

  3. Ik heb eigenlijk nog nooit het gevoel gehad dat ik alles van een fandom moest hebben. Jeroen gaf me vroeger met surprise of verjaardagen wel eens een Charmed pocket, maar hoewel ik echt wel superfan ben van de serie verveelde ik me al snel met de boekjes. Misschien komt dat ook omdat ik ook al eerder veel betere fanfiction online had gevonden (en geschreven – al zeg ik het zelf).
    Met merch is dat eigenlijk precies zo. Ik vind het super cool, maar verder dan wat fandom shirts en welgeteld twee(!) Funko’s kom ik niet.
    Het zou trouwens best wel eens te maken kunnen hebben met het feit dat mijn geld vaak al op is gegaan aan boeken voordat merch überhaupt in mijn gedachten opkomt. :’)

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.