In gesprek met Veronica Roth

Vorige week kreeg ik de vraag of ik het leuk zou vinden om Veronica Roth te interviewen. Eh.. Ja, natuurlijk! En daarom vertrok ik vanmorgen richting Amsterdam, waar ik Veronica Roth zou ontmoeten in hét schrijvershotel van Amsterdam.

Ik moet zeggen dat ik het best wel een beetje spannend vond. Je krijgt immers niet elke dag de kans om iemand te ontmoeten die zo ontzettend veel invloed heeft gehad op het Young Adult genre. En daarnaast weet je natuurlijk niet hoe de ander gaat zijn. Is er een klik? Vindt ze mijn vragen leuk? Met mijn hoofd helemaal in de wolken kwam ik bij het hotel aan, waar er al iemand van de uitgever op me stond te wachten. Het was nu echt bijna zo ver.

De deur ging open en ik mocht naar binnen. En daar zat ze; een van de koninginnen van het dystopische genre. Ook haar agent was aanwezig en ik had 20 minuten om haar de oren van het hoofd te vragen. Veronica is echt een ontzettend lieve en gezellige vrouw, dus die twintig minuten vlogen om! Ik vroeg haar meteen hoe ze het hier vond in Amsterdam?

Fantastisch! We hebben gisteren al heel veel gezien, zoals het Anne Frank huis en de bloemenmarkt, al waren er nu niet zo veel bloemen. Dat zal in de zomer wel anders zijn, toch? En kaas.

Was er geen rij bij het Anne Frank huis?

Nee, helemaal niet. Dat verbaasde ons ook enorm! Ik vond de sfeer echt heel indrukwekkend. Vanavond hopen we een grachtentour te doen, want dat schijnt nu extra mooi te zijn met het licht festival.

Ga je een hele tour door Europa doen?

Ik doe een aantal steden aan, zoals Berlijn, Kopenhagen en Warschau. Ik heb er nu eindelijk een beetje tijd voor en dat vind ik echt heel gaaf. 

Zou je nu – terugkijkend naar de trilogie – iets veranderen in je boeken?

Ik denk dat elke schrijver dat gevoel wel heeft; oh ik wil die zin en die zin en dat stuk veranderen. Taaltechnisch ontwikkel je jezelf namelijk. Maar inhoudelijk? Nee, ik denk het niet. Misschien was het interessant geweest als één van Tris’ ouders het had overleefd, maar dat zijn wat-als verhalen. Het is goed zoals het nu is. En voor al die wat-als verhalen, hebben we gelukkig fanfictie!

Ik vond het – anders dan bij Harry Potter – echt heel lastig om mezelf in een factie in te delen. Vind jij jezelf Divergent?

Een Hogwarts house is natuurlijk maar voor 7 jaar! Ik denk dat we allemaal divergent zijn. Dat hoop ik althans, want anders zouden we echt verknipt zijn. Alle facties zijn eigenlijk best wel verschrikkelijk. ik denk dat ik dan voor Vriendschap zou kiezen. Dan maar banjo spelen en appels plukken. Maar je hebt gelijk, dat zou wel een beetje saai worden.

Hoe vind je de films geworden? Zijn de personages geworden zoals je in je hoofd had?

Het is natuurlijk super vet wanneer er iets wat je hebt gemaakt, ook op een ander media verschijnt. Natuurlijk zitten er wel verschillen in, maar ik ben wel tevreden. Niet alle personages lijken precies op het uiterlijk wat is beschreven in de boeken, maar ik vind dat hun persoonlijkheden heel goed uit de verf komen.

Als je een van je personages tot leven mocht wekken, wie zou dit dan zijn?

Wat een leuke vraag! Lastig, maar ik kies voor Tris! Ik vind haar erg bijzonder. En niet alleen omdat ik drie boeken over haar schreef. Ik bewonder haar.

Je bent natuurlijk enorm doorgebroken, heb je dan nog dromen voor de toekomst?

Altijd. Maar ik denk dat ze wat subtieler zijn. Zoals het worden van een betere schrijfster. Toen ik bijna klaar was met studeren maakte ik me zorgen over het verdienen van geld en toen gebeurde dit en hoefde ik me er niet meer druk over te maken. Van mij mag mijn leven blijven zoals het nu is; ik ben gelukkig.

Is dat heftig? Opeens zo bekend zijn?

Ja dat was wel even wennen! Ik ben niet echt iemand die graag in de spotlights staat. Gelukkig is het voordeel van schrijfster zijn dat niet iedereen je overal herkend!

Als je een boek zou zijn, welk boek zou dit dan zijn?

Dat is een lastige vraag! Ehm.. Ik denk iets magisch, zoals een Harry Potter boek.

Maar die staan toch altijd in de spotlights?

Ha ha, daar heb je helemaal gelijk in. Een minder bekend Harry Potter-achtig boek dan. Vol magie.

Ben je bezig met een nieuw boek? Is dat ook dystopisch, of iets totaal anders?

Iets anders, het speelt zich namelijk af in de ruimte [het wordt een duologie, red.] en zal waarschijnlijk in 2017 uitkomen in Amerika.

Je bent een grote inspiratie voor vele jonge schrijvers, wie heeft jou geinspireerd?

Oh best wel veel schrijvers. Voornamelijk als zij het voor elkaar krijgen om zich steeds te ontwikkelen en ook durven te variëren in genre. Een voorbeeld hiervan is Katherine Applegate [zij schreef oa. Adam & Eve en is de vrouw van Michael Grant, red.].

Wat is je favoriete soort pizza?

Van die New York pizza’s met alleen maar kaas die je dubbel vouwt. Ik hou niet van de panpizza’s uit Chicago. Heb je die wel eens op? Alleen maar kaas.. Het is bijna een taart. Ik hou van platte pizza’s.

Is er nog iets dat je mee wilt geven aan de Nederlandse en Belgische Young Adults?

Blijf lezen!

Ik heb een heleboel kunnen vragen in die twintig minuten en heb erg genoten van deze prachtige kans. Veronica en haar agent zijn echt heel leuk en haar agent herkende me van instagram. Ze complimenteerde me met mijn boekenfoto’s. Echt leuk. En toen was het – na een foto en het signeren van mijn boek – alweer tijd om afscheid te nemen. Maar niet voor lang, want zaterdag zie ik haar weer. Ik wil Best of YA en Veronica Roth bedanken voor deze fantastische ontmoeting!

Welke schrijver/schrijfster zou jij nog heel graag willen ontmoeten?