Eerste leven door Gena Showalter Ook door deze auteur: Alice in Zombieland
Serie: Everlife #1
Andere boeken in deze serie: Levensbloed
Uitgever: Harper Collins | Maart 2017
Genres: Young Adult, Fantasy, Paranormal Romance, Sciencefiction
Aantal pagina's: 443
ISBN: 9789402723403
Uitgave: Paperback
Goodreads
DOODGAAN IS NOG MAAR HET BEGIN...
Je Eerste leven is niet meer dan een generale repetitie voor het échte leven...
en dat begint pas ná je dood.Iedereen moet kiezen waar hij na zijn dood heen wil. Wordt het Troika ('Licht geeft Zicht') of Myriad ('Macht is een Recht') ?
De twee rivaliserende rijken bestrijden elkaar op leven en dood, en beide hebben hun zinnen gezet op de zeventienjarige Tenley Lockwood...Hoewel Tenleys ouders haar al - voor veel geld - aan Myriad hebben beloofd, weigert ze haar handtekening te zetten. Troika en Myriad zetten echter hun beste krachten in om haar over te halen: twee zeer aantrekkelijke jongens die haar op alle mogelijke - en onmogelijke - manieren proberen te overtuigen. Maar dan mengt zich nog iemand in de strijd, iemand met heel wat minder goede bedoelingen...
Eerste leven is echt zo’n boek waar ik al heel lang naar uitkeek omdat ik er al zo veel over gehoord had. Ik besloot om op de Nederlandse editie te wachten en toen die eenmaal uit was, stond ik te springen. Gena Showalter komt naar Nederland en kan in Amerika amper nog over straat, maar helemaal ondersteboven over haar andere serie was ik niet. Veel mensen wel, overigens. Ik was natuurlijk ontzettend nieuwsgierig of deze serie mij meer aan zou spreken.
Tenley leeft in een wereld waarin het leven eigenlijk een grote aanloop is voor het echte werk. Na je dood ga je of naar Troika of naar Myriad. Als je op tijd tekent, tenminste, anders ga je naar een soort vagevuur. Tenley weigert te kiezen en wordt daarop opgesloten in een soort gesticht, waar ze niet bepaald zachtaardig wordt behandeld. Misschien dat twee superknappe jongens haar wel een keuze kunnen laten maken.
Ik heb zo veel gemengde gevoelens over Eerste leven, dat ik echt een tijdje nodig had om alles op een rijtje te zetten. Want ik vond het boek hele toffe elementen bevatten (die mij enorm aanspreken), maar er zaten ook veel dingen in die ik al veel te vaak heb zien langskomen.
Laat ik beginnen met de elementen waar ik dus helemaal weg van ben. Allereerst is dat het concept ‘leven na de dood’, en hoe jij als persoon op een bepaalde plek thuishoort. Daarnaast werd er gewerkt met zielen en is het dat iedereen die niet gekozen heeft een soort gidsen krijgt die je helpen met je keuze; van elke plek een. Daarnaast was er niet echt een goede en een kwade plek; ze hebben allemaal hun eigen pro’s en con’s. Dit maakte het verhaal voor mij ontzettend interessant.
Ook Ten, met haar vreemde tics en brutale mond vond ik veelal een erg leuk personage.
Wat ik dan niet zo interessant vond was 1. het feit dat beiden jongens fantastisch mooi zijn en er een soort driehoeksverhouding ontstaat. 2. Dat zij weer zo speciaal is. 3. Soms vond ik Ten juist weer iets te extreem in haar gedrag. Ze doet veel domme dingen. Maar he, dat doen tieners wel vaker. Tot slot vind ik het verhaal soms onnodig warrig worden.
Ergens deed Eerste leven me een beetje denken aan die fantasytrilogie van Armentrout die vorig jaar bij Harper Collins verscheen. De sfeer, de twee perfecte jongens, het machtig prachtige meisje. Steeds vaker begon ik de link te leggen en dat stond me niet zo aan.
Eerlijk gezegd had ik er eigenlijk meer van verwacht. Ik vond bepaalde keuzes zo voor de hand liggend, zoals die twee jongens. Sorry, maar ik vond Bow véél overtuigender en dat had denk ik ook interessantere wendingen opgeleverd.
Eerste leven is een boek wat veel mensen ontzettend zal aanspreken, maar ik had toch graag meer van de originaliteit terug gezien in bijvoorbeeld de romantiek. De wereld zelf en het getouwtrek tussen de twee afterlifes vond ik tof. Daar hou ik wel van. Maar soms, soms was het te ingewikkeld, of focuste het zich teveel om de speciale rol van Tenley.
Eerste leven is een mix tussen superorigineel en supercliché.
Wat veel mensen leuk vinden aan young adult boeken, weet Eerst leven zeker aan te bieden. Ik verwacht dan ook dat veel mensen er helemaal weg van zullen zijn. Het was niet helemaal mijn ding om verschillende redenen, maar ik wil het vervolg zeker nog een kans geven.
Klinkt als een interessant boek, alleen ben ik niet zo fan van ‘leven na de dood’ eerlijk gezegd. Ik denk dat dit boek niet echt iets voor mij is, wel een fijne recensie heb je geschreven.. Zo weet ik dat ik dit boek niet echt iets voor mij is 🙂
Ik ben zo blij dat dit boek je goed is bevallen! Of iig beter dan Alice in Zombieland… Ik had door de verhalen die ik over Alice hoorde niet al te veel hoop voor dit boek, maar na deze recensie ga ik er toch maar eens goed naar kijken!
Ik vond juist dat er niet echt een driehoeksverhouding was, omdat eigenlijk al vrij snel duidelijk is wie de gelukkige wordt en de andere probeert Tenley niet qua liefdesgebied te overtuigen dat ze bij hem hoort. Dat was meer een soort broer-zus relatie had ik het idee.
Ik vond het een tof boek, maar snap wel wat je met dat cliché gehalte bedoelt. Alsnog heb ik er wel erg van genoten. 🙂
Hmmm, Alice in Zombieland vond ik niet zo (mede door het high school drama badboy-gehalte), maar ik was wel benieuwd naar Eerste Leven. Na jou recensie weet ik het niet meer haha, want dat clichégehalte staat me ook helemaal niet. Het wordt nu een twijfelgevalletje haha!
Ik keek ook ontzettend uit naar dit boek, maar heb best negatieve reacties gelezen. Uiteindelijk wil ik ‘m zeker lezen, maar weet niet of ie bovenaan mijn TBR staat.
Ik was nooit zo onder de indruk van haar volwassenboeken op het gebied van urban fantasy, dus ook voor dit boek loop ik niet heel hard. Zeker niet omdat het een zoveelste boek is met een driehoeksverhouding. Tegenwoordig is er geen YA boek dat het niet heeft en het is een soort standaard ingrediënt geworden voor succes.
Daarnaast heb ik zelf dan weer het idee dat veel auteurs te hard proberen om een zoveel mogelijk uniek concept te leveren en letten daarbij niet op de personages. Maar goed om een echt oordeel tussen kunnen geven zal ik het toch eerst moeten lezen.