Alice in Zombieland (White Rabbit Chronicles #1) – Gena Showalter

Alice in Zombieland Serie: White Rabbit Chronicles
| oktober 2014
Aantal pagina's: 416
ISBN: 9789034754523
Uitgave: Hardcover
Goodreads

Zodra ze je zien, komen ze achter je aan...

Als iemand tegen Alice had gezegd dat haar hele leven binnen een seconde totaal zou veranderen, dan zou ze hard hebben gelachen. Toch was er niet meer voor nodig. Eén seconde. Eén keer met je ogen knipperen, één keer ademhalen, één hartslag, en alles wat ze kende, iedereen van wie ze hield, was verdwenen.

Haar vader had gelijk. De monsters bestaan echt.

En nu is ze haar hele familie kwijt. Zogenaamd door een auto-ongeluk, maar zij weet wel beter. De zombies hebben haar ouders en zusje vermoord. En hun moordlust kent geen grenzen.

Om uit handen te blijven van die griezels, moet Alice leren hoe ze tegen ze moet vechten. En hiervoor moet ze haar leven toevertrouwen aan de grootste bad boy van school, Cole Holland...

Wat vind ik het moeilijk om Alice in Zombieland te beoordelen zeg. Want qua vormgeving en uiterlijk zou het wat mij betreft 5 sterren mogen krijgen, maar qua verhaal wist het me niet helemaal te grijpen. Ik denk dat dit weer een gevalletje ’te hoge verwachtingen’ is!

Toen ik het boek binnen kreeg, was ik meteen betoverd. Een mooie hardcover, mooie dustcover en een lekker gifgroen kleurtje. En dan dat schutblad. Daar wordt ik meteen vrolijk van. Ik kon echt niet wachten om te beginnen, maar Alice in Wonderland vind ik een erg leuk verhaal. Wat ik verwachtte: een sprookjesachtige wereld waarin zombies Alice het leven zuur maken.

Dat laatste is wel van toepassing, maar afgezien van de naam Alice en het symbolische witte konijn, zijn er weinig andere overeenkomsten met de klassieker. Ja, dat je zombies moet onthoofden misschien. Maar dit vond ik zeker nog niet het minst storende.

Ik vond het namelijk ontzettend moeilijk om me te identificeren met Alice en haar vrienden. Ik voelde een enorme afstand en kon maar met moeite in het verhaal blijven. Het was gewoon niet pakkend genoeg om mijn volle aandacht te verdienen. Niet dat het slecht geschreven is of actie mist hoor! Het lukte me gewoon niet echt en soms moest ik echt worstelen. En deels komt dat omdat ik alle relaties zo ontzettend nep en geforceerd vind onderkomen! Ze zijn er opeens en dan is er weer ruzie en dan opeens is iedereen weer dikke vriendin. Ik heb helemaal niet de indruk dat er tijd is genomen om elkaar te leren kennen. Kat en Alice zijn meteen besties.. En waarom? Tja… Het kon me eigenlijk niet boeien.

De romantiek vind ik maar slappe hap en is – naar mijn idee – alleen maar gebaseerd op het ‘we zitten in hetzelfde schuitje’-concept. Die sexy visioenen en zoenen op ongeplaatste momenten vond ik de vaart van het verhaal halend en deden Alice overkomen als iemand die wel heel erg snel over zo’n traumatische ervaring heen is.

Wat ik een interessant concept vond is de manier waarop de zombies bestaan in deze wereld. Het is aannemelijk gebracht, al vind ik toch dat er een aantal haken en ogen aan zitten. Het klinkt leuk, zo met de geest, maar pas na 3/4 van het boek wordt er uitgelegd wat er met het menselijk lichaam gebeurt. En dat vond ik ook nog eens een hele domme zet. Maar he, dat ben ik!

Voor mijn gevoel zaten er heel veel kleine elementen in die ontzettend sterk hadden kunnen zijn (en uniek!) maar die overschaduwd werden door verplichte nummers als ‘nieuw op school’, ‘highschooldrama’, ruzies en geforceerde romantiek. Hierdoor kon Alice niet uitgroeien tot een kickass zombiekilling bitch die ze zou moeten worden. Het had gewoon een stuk gelaagder geschreven mogen worden en persoonlijk had ik graag gezien dat Alice iedereen al kende, in plaats van dat iedereen nieuw is.

Helaas is Alice in Zombieland me dus aardig tegengevallen. Toch ben ik benieuwd of het tweede deel me meer weet te overtuigen, omdat ik wil weten of die interessante elementen beter en dieper zijn uitgewerkt.

Vind jij het nodig dat er in vrijwel elk YA boek romantiek zit?