Dwalen (Hush, Hush #2) – Becca Fitzpatrick

Dwalen Serie: Hush, hush #2
| 2011
Aantal pagina's: 373
ISBN: 9789044331127
Uitgave: Paperback
Goodreads

Patch is Nora’s eerste liefde, haar grote liefde én haar beschermengel. Als Nora haar ogen moet geloven, is hij het die haar vader heeft vermoord. Hoe moet Nora hiermee omgaan? Kan het echt zo zijn dat Patch, de jongen waar ze zo van houdt, hiertoe in staat is?

Ik denk dat de Hush, hush serie er een van is waar ik zo veel verschillende en vooral uitlopende meningen over hoor. Nu ben ik altijd van de instelling dat je pas oordelen mag als je iets daadwerkelijk gelezen hebt, dus ik besloot met zo min mogelijk vooroordelen te beginnen aan Dwalen, het tweede deel. En dat werkte prima, want ik vond het een erg leuk boek wat vlot las en lekker veel dynamische gebeurtenissen had. Ook wist het boek me te verrassen.

Dwalen gaat verder waar Hush, hush geëindigd is. Nora en Vee hebben vakantie van school…. Nou ja, vakantie.. Er bestaat ook zoiets als summer courses, wat we gelukkig in Nederland niet echt kennen. Het voordeel hiervan is dat Nora in beweging blijft en niet een heel boek lang met haar luie kont op het strand zit. Zoals ik al zei: dit verhaal is dynamisch. Er gebeuren veel verschillende dingen waardoor het geen moment saai wordt. Iets wat wel nodig is bij een verhaal dat op zich niet heel erg origineel is. De personages maken het verhaal en dat is maar goed ook.

Ik vond het in dit deel gemakkelijker om me te identificeren met Nora, al vind ik nog steeds dat ze te snel conclusies trekt en dat het soms wel erg overdreven is wat haar overkomt. Toch past het in dit boek beter: je merkt namelijk tijdens het lezen dat er misschien wel meer in Nora’s geschiedenis verborgen zit. Iets wat de cliffhanger op het eind duidelijk kan beamen.

Een ander goed element uit het boek is de relatie tussen Patch en Nora.. Of misschien het gebrek daaraan. Dit maakt het tenminste niet zo’n klef verhaal waar heel veel YA series goed in zijn: dat je eerste vriendje meteen de ware is. Dit rauwere element vond ik passend en sterk. Ook ontstond er hierdoor meer ruimte om andere relaties op te laten bloeien en andere karakters de mogelijkheid te geven zich te openbaren. Zoals Vee. Vee is leuk en lekker direct.

Er waren eigenlijk weinig elementen in het boek die ik niet leuk vond.. Het was werkelijk erg vermakend en ik kijk erg uit naar de twee overige boeken. Ik vind het idee van gevallen engelen en nephilim erg goed verwerkt en dit geeft tenminste ook eens een ‘engelen zijn niet altijd goed’ kant van de wereld. De invloed van de aartsengelen vond ik een beetje charmed-achtig, maar niet storend. Zoals ik al aangaf: Dwalen is een vermakelijk boek. Ik hoop dan ook dat dit stukje mensen zal motiveren zich aan deze serie te gaan wagen, want ik ben van mening dat dit boek behoorlijk is ondergesneeuwd door een heleboel andere titels die een behoorlijke hype waren.

Andere boeken uit deze serie: Hush, hush